Ik doe mijn boekverslag over Stapelverliefd.
De schrijfster is Maren Stoffels.
De uitgever is: uitgeverij Leopold. Het boek verscheen in 2013 voor het eerst.

Het boek gaat over:
Liv wil zangeresworden, maar dat mag niet van haar vader. Als hij kwaad is slaat hij haar. Ze kan haar droom dus beter verborgen houden. Maar als Liv voor school moet samenwerken met klasgenoot Emil, merkt ze dat het ook anders kan. Emil speelt gitaar en zijn vader staat zingend in de keuken. Als Emil naar haar vader vraagt, verzint Liv leugen na leugen om haar geheim te verbergen.
Emil daagt Liv uit om samen op te treden op het schoolfeest en ze groeien steeds verder naar elkaar toe. Liv weet het zeker: ze is Stapelverliefd! Maar de gemene Sascha heeft haar zinnen ook op Emil gezet...

De hoofdpersoon is Liv. Ze heet eigenlijk Olivia, maar dit vindt ze een super lelijke naam. Iedereen noemt haar daarom Liv. Ze is een vrolijk meisje dat het liefst hele dagen door zingt. Ze is slecht in het vak Nederlands, en als ze hier een onvoldoende (bijna altijd) voor heeft, wordt haar vader opnieuw weer razend. Ze schaamt zich hiervoor en vertelt niemand over een doorgedraaide vader die haar dochter slaat. Ook is ze bang voo honden.
Emil is een jongen met altijd een grijns op zijn gezicht. Hij speelt gitaar en trekt graag met Liv op. Hoewel hun eerste ontmoeting niet al te goed verliep, gaf hij het niet op en bleef ontdeugend doen. Zijn vader is de Nederlands leraar van de klas.
Maud en Jet zijn de beste vriendinnen van Liv. Maud is jongensgek. Ze wordt elke keer weer verliefd en krijgt de jongen te pakken. Dan staat ze weer zoenend in de gang. Jet is een bezorgd typje. Vooral om Liv, daarom noemt ze haar een rechercheur. Al die vragen over haar verwondingen, en waardoor ze te laat is enzovoort.
Sascha is een pestkop. Ze moet altijd Liv hebben en gaat ook achter Emil aan. Als ze haar bekende Sascha-blik opzet, vergeven ze haar alles.
Boudewijn is de vader van Liv. Zijn vrouw is overleden. Liv's moeder was zangeres en Liv wil dit ook dolgraag worden. Muziek is haar leven. Maar Boudewijn verbiedt dit haar. Elke keer als hij muziek hoort of Liv hoort zingen, slaat hij haar. Ook mag Liv geen 'papa' tegen hem zeggen. Doet ze dit, krijgt ze ook een pak slaag. 'Je bent geen kleuter meer of wel?' ,zegt hij dan.
Samba is de hond van Emil. Liv is bang voor hem, maar stiekem vindt ze hem ook wel schattig. Samba doet er alles aan om vriendjes met Liv te worden. Om deze stukken kon ik wel eens lachen.

Ik denk dat het verhaal zich in de tijd van nu afspeelt. Ze gebruiken computers en hebben al stoere auto's.

Er zitten weining tijdsprongen, terugwijzingen of terugblikken in het verhaal. Soms ga je wel eens een keer van de ochtend naar de avond of de middag, maar dat was het ook.

Het verhaal is daarom ook erg chronologisch opgebouwd.

Het  is een verhaal waar je meegesleept wordt. Het is grappig, verdrietig en liefdevol tegelijk. Ik vind het een mooi boek, waarin je meeleeft met hoe de hoofdpersoon leeft.

Liv leert dingen te vertellen waar ze bang voor is en die haar raken op een bepaald moment, en niet op te geven. Haar vader probeert op het laatst zijn woedeaanvallen onder controle te krijgen, en Liv's dromen uit te laten komen.

Er zit pshychologische spanning in het boek. Heeltijd blijf je denken: Wat nou als haar vader hier achter komt? Wat als haar vriendinnen en Emil achter de leugens van Liv komen? Waarom vertelt Liv het niet gewoon tegen iedereen dat ze het moeilijk thuis heeft? Je wilt antwoord op deze vragen, en die krijg je. Maar dan wil je weer doorlezen om te kijken of het wel goed komt en hoe het goed komt.

Het verhaal wordt uit de ik persoon vertelt (Liv). Je leest haar gedachtes en haar angsten. Ook komt ze in elk stukje voor, omdat het verhaal om haar draait.

Er zit een gesloten einde aan het boek. Liv's vader gaat in therapie en Liv mag eindlijks naar het ziekenhuis, zonder dat ze problemen krijgt met het vertellen over haar vader. Ze moet naar het ziekenhuis omdat haar vader haar de laatste keer zo hard had geslagen en geschopt, dat ze bewusteloos werd en haar pols brak. Gelukkig komt alles goed en eindigt het met de zin: 'Vanaf nu wordt alles anders'.

Maren Stofels (1988) won de Prijs van de Jonge Jury, de St. Lezen/ECI-BookAward en de Hotze de Roosprijs. Over dromen volgen weet Maren alles. Ze wilde al vanaf heel jong schrijfster worden en dit is intussen haar vijftiende boek! Op haar 15e besloot Stoffels haar verhalen te sturen naar Uitgevrij Leopold, waar de mensen enthousiast waren, maar ze vonden haar nog te jong. Twee jaar later verscheen haar eerste boek, Dreadlocks & Lippenstift, waarmee ze op 17 arpril 2005 in Urtrecht de Prijs van de Jonge Jury en de Debuutprijs won. Na dit debuut volgden Piercings & Parels en Cocktails & Ketchup, die samen met Dreadlocks & Lippenstift een trilogie vormen over het leven van hoofdpersonage Sofie. Tussen het uitbrengen Piercings & Parels en Cocktails & Ketchup zitten niet meer dan vier maanden.

Ik vond het een mooi boek dat me raakte. Mij lijkt het vreselijk om een vader te hebben die je slaat en waarvan je je dromen niet mag waar maken. Het mooiste stuk vond ik toen Liv Samba voor het eerst aan raakte. Liv was verdrietig doordat ze op het schoolfeest Sascha met Emil heeft zien zoenen. Sascha vertelde de waarheid van haar vader behalve dat hij haar sloeg. Emil was door de war geraakt en kuste terug. Liv was met gekneusde ribben, een gebroken pols, blauw gezicht, dik oog en bloedvlekken naar Emil's huis gelopen waar ze zich thuisvoelde. Ze moest huilen en Samba kwam heel voorzichtig bij haar op de bank liggen met het kopje op haar schoot. Liv heeft hem toen voor het eerst geaaid toen Emil net binnen kwam.